-Τί
σημαίνει δημοψήφισμα, γιαγιάκα;
-Πού το
άκουσες, παιδάκι μου;
-Το
έλεγαν τα παιδιά στην παιδική. Όλο γι’ αυτό συζητούν οι γονείς τους τις τελευταίες
μέρες.
-Έτσι,
ε; Λοιπόν, για να δούμε. Δημοψήφισμα, αν θυμάμαι καλά είναι να πεις τη γνώμη
σου για κάτι σημαντικό.
-Και τί
σημαντικό γίνεται σήμερα που όλοι οι μεγάλοι στενοχωριούνται και καβγαδίζουν;
-Αυτό
κάνουν; Κοίτα, παιδί μου: Το να τσακώνεσαι δεν είναι καλό, γιατί μοιάζεις με
κάτι μαύρα σκυλιά με κόκκινα μάτια που βλέπουμε στα παιδικά. Και μετά, το
δημοψήφισμα είναι ο καθρέφτης του νου σου, ο καθρέφτης της υγείας του μυαλού
σου.
-Να, όταν
αγαπάμε την οικογένεια μας˙ όταν ο μπαμπάς και η μαμά είναι αγαπημένοι˙ όταν
κανένας από τους δυο δε θέλει ν’ αγαπήσει κάποιον άλλον άνθρωπο στη ζωή του και
αφοσιώνεται στην οικογένειά του, παρά τις δυσκολίες στις καταστάσεις και στον
χαρακτήρα του άλλου˙ όταν κοιτάμε πρώτα την καρδιά και το νου του άλλου και
κάνουμε παιδιά αφού τον παντρευτούμε˙ όταν συγχωρούμε τον άλλο αν κάνει κάτι
κακό και ζητάμε συγγνώμη όταν εμείς κάνουμε κάτι κακό˙ όταν δεν
συμπεριφερόμαστε σαν τα ζώα που δεν έχουν μυαλό και θέλουν μόνο να αναπαράγονται˙
όταν καταλαβαίνουμε ότι είναι ασθένεια να αγαπάμε άτομα του ίδιου φύλου που θέλουμε
να παντρευτούμε˙ όταν μια γυναίκα δε σκοτώνει για κανέναν λόγο το παιδί που μεγαλώνει
στην κοιλιά της με το τρομακτικό τέρας που λέγεται έκτρωση˙ όταν αγαπάς τη
γωνιά της γης που σου χάρισε ο Θεός, αγωνίζεσαι γι’ αυτήν και την φροντίζεις˙
όταν αγαπάς τον συνάνθρωπό σου˙ μα πάνω από όλα όταν πας στην Εκκλησιά κάθε
Κυριακή, γιατί αγαπάς τον Θεό σου και ανάβεις ένα κεράκι, τότε το μυαλό σου
είναι υγιές. Κι αν ο καθρέφτης του νου σου είναι υγιής, τότε θα πάρεις και τη
σωστή απόφαση στο δημοψήφισμα.
-Και δε
θα στενοχωριέσαι, ούτε θα καβγαδίζεις, έτσι;
-Ακριβώς!
-Και θα
αποφύγεις τις δύσκολες μέρες που όλοι λεν ότι έρχονται;
-Όχι, θα
τις περάσεις και θα αγωνιστείς, αλλά θα είμαστε όλοι μαζί, μια Εκκλησία.
-Μα, η
Εκκλησία είναι κτίριο!
-Όχι
μόνο, αλλά η κουβέντα αυτή είναι άλλη και θα την κάνουμε την επόμενη φορά,
καλά;
-Καλά,
γιαγιά είπε το παιδί και, δίνοντάς της ένα φιλί, κατέβηκε να συνεχίσει το
παιχνίδι με τους φίλους του.
Ρωμανός
Θαλάσσιος