Νέο βιβλίο - New book - Καλοκαιράκι μυρίζει στις γειτονιές της Ελλάδας, παιχνίδι αρχινά!

Καλοκαιράκι μύρισε στην πλάση

και τα παιδιά πετάχτηκαν στους δρόμους.

Σκληρές καρδιές η θάλασσα θ’ αλλάξει,

χειμώνα θα πετάξει από τους ώμους.

Είν’ η στιγμή της φύσης για μια στάση,

να ξεκουράσει μηχανές και νόμους.

Ανθρώπων, ζωντανών, πουλιών η φτιάση

ξεδένει της απλής χαράς τους κόμπους.

Παραμυθορίμες σε 25 αυτοτελείς ιστοριούλες

 για παιδιά από 5 έως 105 χρονών

Ο λεξιπλάστης: Ρωμανός Θαλάσσιος

Η εικονοτέχνης: Χιρόμι-Θεοδώρα Ντρούκα

Εκδοτικός οίκος: Andy’s Publishers

ISBN: 978-960-565-166-4

Διατίθεται από:

ü  τα μεγαλύτερα αναγνωρισμένα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία,

ü  από επιλεγμένα εκθετήρια ιερών ναών και προσκυνημάτων, αλλά και από

ü  το βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας κατόπιν παραγγελίας.

Η γιαγιά κι ο τσολιάς

-Τσολιά μου, γιατί κλαις; ρώτησε η γιαγιά μες στο ψιλόβροχο.

-Τελείωσε η παρέλαση, σταματήσαμε να πάρουμε μιαν ανάσα κι είδα τα πράγματα όπως είναι γιαγιά μου.

-Δηλαδή, παιδί μου;

-Είδα τον Μπραΐμη, τον Δράμαλη, τον Κιουταχή κι όλους τους πασάδες και τ’ ασκέρια τους να μας κυκλώνουν σα σμήνη από αγριεμένες σφήκες. Είδα και τον γέρο του Μοριά, τον Κολοκοτρώνη, ν’ αφήνει πίσω την οικογένειά του και να φεύγει στα βουνά, στις ραχούλες και στα λαγκάδια για να βοηθήσει την Ελλάδα μας. Είδα να σκοτώνουν τον αδερφό του και να συγχωρεί τον φονιά. Είδα να σκοτώνουν το παιδί του και να μη μιλά. Είδα να κερδίζει μάχες μ’ εξυπνάδα και στρατηγική και σχέδιο. Είδα και να τον κλείνουν φυλακή γι’ ανταμοιβή.

-Τί άλλο είδες, γιε μου;

Η γιαγιά κι ο φοιτητής εγγονός

-Ρε γιαγιά, θέλω να σε ρωτήσω δυο πράγματα.

-Έλα, Δημήτρη μου!

-Λοιπόν, στη σχολή σήμερα προβληματιστήκαμε με τ’ αδέρφια!

-Έχεις κι άλλους αδερφούς εκτός από τη Γεωργία και τον Κωστάκη;

-Όχι, ρε γιαγιά, chill out! Κούλαρε, δηλαδή! Αδέρφια λεγόμαστε, γιατί ραπάρουμε λίγο, δηλαδή! Φτιάχνουμε μερικές ρίμες και τις ρίχνουμε!

-Δημητράκη σ’ έχασα, παιδί μου!

-Δεν πειράζει, grandma! Να σε ρωτήσω κάτι θέλω, λέω! Μπορώ;

-Ρίχτο!

-Λοιπόν, σήμερα που λες συζητούσαμε με τ’ αδέρφια και προβληματιστήκαμε σοβαρά.

-Δηλαδή;

-Βλέπεις τι γίνεται με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες τελευταία.

-Ναι, αλλά για πες!

Η γιαγιά και η έφηβη εγγονή της

-Γιαγιά είμαι μπερδεμένη!

-Γιατί παιδί μου;

-Σήμερα στο σχολείο, στο μάθημα της χημείας, η καθηγήτρια μας είπε ένα πράγμα και με μπέρδεψε.

-Δηλαδή;

-Συζητούσαμε γενικώς και μας είπε ότι όλοι είμαστε ίσοι και όλοι είμαστε αποδεκτοί κι έτσι πρέπει να αποδεχτούμε ως φυσιολογικές τις σεξουαλικές προτιμήσεις του καθενός. Μετά μας είπε ότι το σύμφωνο συμβίωσης, που ψηφίστηκε τελευταία, είναι μια κίνηση ανάπτυξης και προόδου, μακριά από ψευτοπουριτανισμούς και αγκυλώσεις του παρελθόντος.

-Ποιά τάξη είσαι φέτος, Γεωργία μου;

-Πρώτη Λυκείου, γιαγιά, το ξέχασες;

-Ε, πέρασαν λίγο και τα χρόνια, παιδί μου, ξέρεις τώρα… Λοιπόν;